یه موقع هایی هر چی که فکر می کنم نمی تونم دلیل برای شاد بودن و ادامه این زندگی پیدا کنم .
پ ن : نفست حقه پرویز تناولی : هیچ!
نمی دونم اینکه آدم همش بدوئه خوبه یا یه جاهایی هم باید بیخیال شد باید وایساد باید حال کرد باید لذت برد ؟ نمی دونم انگار بعضی از ماها بلد نیستیم چطوری از این دنیا لذت ببریم شبیه اسب هایی شدیم که چشماشونو می بندن و تو شالیزار ازشون بیگار می کشن ، به نظرم میشه خر شد می شه قاطر شد میشه آدم خوبه نشد ولی خوب زندگی کرد ، میشه ؟
تو بچشم من چو خال هندویی و من از برای تو چون تبخال